Przed przystąpieniem do procedury inseminacji powinny zostać wykonane nastepujące badania:
Pacjentka:
- antygen Hbs,przeciwciała anty HCV, HIV, VDRL/WR (nie starsze niż 6 miesięcy)
- USG narządu rodnego, zalecane badanie piersi / usg piersi
- ocena hormonalna cyklu:
2-5 dzień cyklu:prolaktyna, TSH, testosteron, FSH,estradiol ,AMH , estradiol
15-18 dniu cyklu :LH, progesteron
- wymaz bakteriologiczno-mykologiczny, Ureaplasma, Mycoplasma, Chlamydia
- cytologiczne badanie ( jeżeli starsze niż 12 miesięcy) i posiew z pochwy, pH
- grupa krwi
Pacjent:
- badanie nasienia z posiewem bakteriologicznym nasienia
- antygen Hbs,przeciwciała anty HCV, HIV, VDRL/WR (nie starsze niż 6 miesięcy)
Przed inseminacją pacjentka powinna mieć zweryfikowaną drożność jajowodów.
Wymagane jest usyskanie świadomej zgody Pacentki i Pacjenta na przeprowadzenie inseminacji
Podczas przygotowania do IUI konieczne jest monitorowanie owulacji za pomocą USG
Inseminacja nasieniem męża/partnera ( IUI )
Metoda polegająca na podaniu bezpośrednio do jamy macicy zawiesiny wyselekcjonowanych plemników.
Inseminacja jest jedną z najprostszych technik rozrodu wspomaganego. Zabieg ten jest bezbolesny, a jego istota tkwi w umieszczeniu przygotowanego w laboratoriom nasienia w macicy kobiety przy pomocy cieniutkiego cewnika średnicy ok 1 mm.
Skuteczność inseminacji waha się od 10 do 25% na cykl w zależności od parametrów nasienia, wieku kobiety i ilości wystymulowanych dojrzałych pęcherzyków. Próby inseminacji można powtórzyć maksymalnie sześć razy. Jeśli zabiegi nie są efektywne, przeprowadza się dalsze konsultacje lekarskie w celu obrania innej metody leczenia.
Wyróżniamy kilka rodzajów inseminacji:
- inseminacja doszyjkową (ICI; intracervical insemination),
- inseminacją domaciczną (IUI; intrauterine insemination),
- inseminacją dojajowodową (Fallopian Sperm Persfusion).
Najczęściej wykonywaną metodą jest inseminacja domaciczna.
Wyniki leczenia metodą inseminacji domacicznej zależą od:
- etiologii niepłodności
- parametrów nasienia
- wieku pacjentki (wyraźne zmniejszenie szansy na ciążę po 35 r. ż.)
- rodzaju użytych leków i odpowiedzi jajników na stymulację owulacji
- czasu trwania niepłodności (wyraźne zmniejszenie szansy na ciążę po
3-4 latach niepłodności).
Wskazania do zabiegu inseminacji:
- między innymi zaburzenia owulacji,
- nieprawidłowości w badaniach nasienia (z zachowaniem zdolności inseminacyjnej nasienia),
- obecność przeciwciał przeciwplemnikowych,
- niepłodność o niewyjaśnionej przyczynie,
- endometrioza I/II
- nieprawidłowy test po stosunku przy poprawnych parametrach nasienia
- zaburzenia ejakulacji .
Jeśli wskazaniem do inseminacji jest tylko czynnik męski, zabieg wykonuje się w czasie naturalnego cyklu kobiety. W innym przypadku konieczne jest stymulacja owulacji drogą farmakologiczną.
Przeciwwskazania do wykonania inseminacji:
- stany zapalne w narządzie rodnym
- mięśniaki macicy (zależnie od lokalizacji)
- niedrożność jajowodów
- patologie w obrębie błony śluzowej macicy
- stwierdzenie procesu nowotworowego
- inne ciężkie schorzenia ustrojowe
- obecność bakterii w nasieniu oraz inne patologie nasienia
Powikłania po zabiegu inseminacji zdarzają się bardzo rzadko. Są to:
- krwawienie z szyjki macicy <1%
- zakażenia miednicy mniejszej <1%
- ból 1-3%
- odruch z nerwu błędnego: hipotonia, utrata przytomności <1%
- uszkodzenie macicy < 0, 1%
- powikłania związane ze stymulacją owulacji (ciąża wielopłodowa,
zespół, hyperstymulacyjny)
Stymulacja owulacji przed IUI zwiększa szansę na ciążę i jest zalecana jeżeli:
- występują zaburzenia owulacji
- wiek kobiety jest > 35 roku życia
- poprzednie próby IUI były nieudane
- nie stwierdzono występowania czynnika
Celem stymulacji owulacji przed IUI jest :
doprowadzenie do rozwoju 2-3 pęcherzyków o średnicy powyżej 17 mm i uzyskanie grubości endometrium > 9 mm (endometrium < 7,5 mm zmniejsza szanse na ciążę )
Całość procesu inseminacji składa się z kilku etapów.
Przed samym zabiegiem pacjentka zostaje poddana stymulacji hormonalnej, która ma na celu zwiększenie ilości dojrzewających komórek jajowych, a tym samym podniesienie szans na zajście w ciążę. W czasie pierwszych dni cyklu niezbędne jest badanie ultrasonograficzne, które służy zweryfikowaniu liczby i wielkości pęcherzyków antralnych w jajniku oraz grubości błony śluzowej jamy macicy. Badanie wykonuje się najcześciej w 9, 11, 13 dniu cyklu. W okresie okołoowulacyjnym , gdy pęcherzyki osiągną wielkość powyżej 17 mm podaje się HCG . Inseminację wykonuje się 24 - 36 h od iniekcji.
Jednym z kolejnych etapów jest oddanie nasienia przez mężczyznę. Musi on tego dokonać w dniu rozpoczęcia owulacji partnerki. Przed oddaniem nasienia mężczyzna powinien zachować wstrzemięźliwość seksualną przez kilka dni. Wpływa to na jakość płynu nasiennego. Następnie dokonuje się wyboru najzdrowszych i najbardziej ruchliwych plemników. W przypadku, gdy mężczyzna nie ma plemników w płynie nasiennym istnieje możliwość użycia nasienia dawcy. Istnieje możliwość zastosowania metody pobrania plemników z jąder lub najądrzy partnera.
Sam zabieg przeprowadza się ambulatoryjnie. Do macicy zostaje wprowadzona plastyczna rurka o średnicy półtora milimetra. Poprzez nią wstrzykuje się około jednego mililitra płynu zawierającego plemniki. Dzięki temu procesowi skraca się droga do komórki jajowej, a tym samym pominięte zostają przeszkody naturalne, przez co zwiększa się możliwość zapłodnienia. Po zabiegu pacjentka odpoczywa od 5 do 15 minut w pozycji leżącej.
Pacjentka po zabiegu nie może wykonywać prac fizycznych, a także zażywać gorących kąpieli.
Program rządowy in vitro:
http://invitro.gov.pl/